این متن مرتبط به فیلم شماره  0001  تری دی مکس می باشد

 

 

وقتی برای اولین بار 3ds max  را باز می کنیم, با پنچره main program window  مواجه می شویم . در داخل نرم افزار 3d max  فقط قادر خواهیم بود که یک صحنه یا scene  را باز کنیم و نمی توانیم به طور همزمان چند صحنه را در داخل 3d max  باز نماییم .

 

اگر کامپیوتر ما تحت سیستم عامل windows  باشد, از این امکان برخوردار خواهیم بود که همزمان از چند برنامه تری دی مکس  استفاده نماییم.

 

با باز کردن تعداد زیادی برنامه ما فضای زیادی را از ram  کامپیوتر اشغال می کنیم که این امر باعث می شود کیفیت و کارایی سیستم کاهش یابد.

 

بر خلاف windows XP ،7  که این قابلیت را در اختیار ما قرار می دهد. ما نمی توانیم در  windows ME  به صورت همزمان چند برنامه 3d  باز نماییم. برای اجرا کردن یک پروژه می توان از 5 قسمت موجود در برنامه استفاده نمود که شامل:

 

rendering , animation , light , material , modeling  است.

 

این 5 بخش را به ترتیب برای اجرا نمودن یک پروژه باید لحاظ کنیم و به ترتیب آنها را انجام دهیم .

 

قسمت اول Modeling  می باشد .

 

برای کشیدن یک مدل, از ابزارهای موجود در command panel در قسمت geometry  یا shapes  ها می توان استفاده نمود و توسط modifier  هایی همانند: Extrude  , Loft  …به اشیا حجم دهیم.

 

همچنین می توان با ویرایش کردن مدل مورد نظر توسط یکی از قابلیتهایی مثل  : polygon , patch, mesh, nurbs   به حجم مربوطه برسیم یا برای تغییر دادن فرم مدل می توان از modifier  ها نیز بهرمند شد .

 

برای خلق یا ویرایش کردن یک شی از panel create  می توان استفاده نمود.

 

 

 

بخش دوم material  دادن به احجام موجود در داخل صحنه می باشد, که با کمک گرفتن از این پنجره, یکسری مواد و جنس و بافتهای مختلف موجود در این قسمت را به شی مد نظرمان می توانیم اختصاص دهیم .

 

برای دسترسی پیدا کردن به پنجره متریال, از کلید M   از روی keyboard   می توان استفاده کرد.

 

 

 

مرحله بعدی برای انجام پروژه , نور پردازی می باشد که ,با استفاده نمودن از این خاصیت می توان نورپردازیی را از جهات مختلف در داخل محیط ایجاد کنیم.

 

 

 

قسمت بعدی ,کار گذاشتن دوربین در داخل صحنه می باشد که از این قابلیت برای خلق انیمیشن و یا استفاده نمودن از شماره لنزهای مختلف و همچنین از توانایی های موجود در دوربین نیز,می توانیم برای واقعی نشان دادن صحنه بهرمند شویم.

 

 

 

بخش بعدی animation  می باشد.

 

در داخل نرم افزار هر حرکتی را می توان انیمیت کرد و هر حرکتی دارای قابلیت ضبط شدن می باشد و می توانیم توسط auto key  انیمیتی را ایجاد نمود . تقریبا %90 قابلیتهای موجود در 3d ,خاصیت انیمیت پذیری را دارا هستند.

 

انیمیت را می توان به دو صورت graph   و  dope sheet  توسط track view  ویرایش کنیم.

 

مرحله نهایی قسمت rendering  را شامل می شود که, به کمک آن می توان رنگها , سایه ها و خاصیتهای پرتو یابی (raytrace ) و همچنین خاصیت های antialias   و effect  های Motions bluer   و یا خاصیتهای نورهای حجمی و یا  effect  های environment  یا نور پردازی همانند GI  ,  Radiosity  را توسط rendering  مشاهده نمود.

 

با باز کردن پنجره 3d  خواهیم دید که ,این  scene موجود فاقد نام می باشد و می توان در قسمت title bar  , نرم افزار آن را رویت کرد.

 

 

 

اگر بر حسب نیاز, از ابعاد و اندازه بخواهیم استفاده کنیم ,این اختیار را داریم که از یک unite  یا واحد اندازه گیری ثابت استفاده نماییم, که برای تغییر واحد در 3d می توان از این راه استفاده نمود.

 

 

 

به مشبکه هایی که در صحنه 3d مشاهد می نماییم grid  می گویند و فواصل, اندازه و تعداد این grid  ها قابل تغییر نیز می باشند.

 

همچنین قادر خواهیم بود چیدمان نماهای موجود را نیز تغییر دهیم که ,در حال حاضر به صورت quad  می باشد .

 

با رفتن در منوی customize  و کلیک کردن روی گزینه view port configuration  و با مجددا کلیک  کردن بر روی tab  , layout  قسمتی را خواهیم داشت که, چیدمان نماها را نیز می توانیم از طریق آن تغییر دهیم.

 

اشیا و Object  های موجود در نرم افزار سازمان دهی و دسته بندی شده می باشند که این نرم افزار دارای 7 دسته و category  میباشد و این 7  دسته در داخل command panel  موجود هستند.

 

 

 

این دسته ها و category  های موجود دارای زیر مجموعه هایی (subcategory) نیز     می باشند. به طور مثال:

 

در قسمت geometry  ها زیر مجموعه هایی همانند:standard primitives  , extended primitives  , compound object   … موجود است.

 

ما از طریق کلیک کردن و باز نمودن region قادر خواهیم بود احجام و اشیاء تشکیل شده در داخل صحنه را انتخاب نماییم , و تحت تاثیر ( transform ) یعنی move , rotate ,scale   قرار دهیم.

 

اساسا با رفتن در panel modify  می توانیم ویرایشی را روی احجام مختلف انجام دهیم و همچنین قادر خواهیم بود که, یک تغییر دهند (modifier) را به آن اضافه نماییم ,برای ایجاد تغییر روی شی مورد نظر انتخاب شده در داخل نرم افزار ما از طریق پنجره material editor  همواره می توانیم ,موادی را به شی یا قسمتهای مختلف نرم افزار اختصاص دهیم همانند:background ,environment  

 

بر حسب نیاز با استفاده نمودن از map  ها نیز می توان صحنه را طبیعی تر جلوه دهیم

 

برای مدیریت بهتر بر روی متریال های موجود روی اشیا می توانیم نتایج آنها را در داخل نماهای نرم افزار نیز مشاهده نماییم.

 

این نوع نمایش در داخل نماها همانندrender  دارای کیفیت بالایی نمی باشند ولی در نهایت موقیعیتmap  و material را روی شی مورد نظر مشخص می کند.

 

در داخل نرم افزار قابلیت نور و دوربین موجود می باشد که با بهره بردن از آنها می توان نورپردازی صحنه را انجام داد و با دوربین نیز جهت زاویه دید را معین نمود.

 

در داخل صحنه ما نوری موجود می باشد ,که این نور پیش فرض ، همیشه قفل بر روی دوربین نمای پرسپکتیو یا نماهای دیگری که ایجاد می کنیم ،است و با تغییر جهت نمای مذکور زاویه نور پردازی نیز تغییر می کند.

 

این نور برای انجام دادن مراحل modeling  می تواند مفید فایده قرار گیرد ولی در واقع از این نور برای نورپردازی فنی صحنه نمی توان استفاده نمود.

 

نورها یکی از 7 قسمت موجود در داخل command panel  میباشند که ,زیر مجموعه هایی را نیز دارا می باشند همانند :  omni (نور هم سو) spot  (نور نقطه ای)  direct  (نور مستقیم) و به این نورها,نورهای استاندارد گفته می شود.

 

قابلیتهایی مثل : سایه ,شدت, رنگ نور, خاصیت انیمیت را می پذیرند و آنها را در داخل render  می توان انیمیت کرد.

 

همچنین خواهیم توانست به نورها خاصیت effect volume  (effect  حجمی) یا لنز effect  ها را نیز اختصاص دهیم.

 

نورهای دیگر موجود در نرم افزار, نورهای فتومتریک می باشند که از طریق روش زیر قابل دسترس می باشند:

 

 

 

این نورها همانند نورهای طبیعی عمل می کند, و توسط واحدهایی مثل : candle  , lum   مورد استفاده قرار می گیرند.

 

نورهای photometric  به کمک سیستم Radiosity   محاسبه می شوند ,یعنی از ترکییب نورهای photomtric  و سیستم Radiosity قادر خواهیم بود نورهای طبیعی را ایجاد کنیم.

 

در ضمن برای ایجاد نور مناسب می توان از خاصیت day light  نیز بهره برد, بدین ترتیب که از ترکیب sun light  , sky light  خواهیم توانست یک فضای روز را شبیه سازی نماییم.

 

چنانچه نیاز داشته باشیم ، داخل نور sun light   قادر خواهیم بود, از قابلیتهایی همانند: موقعیت , ساعت و زمان , حتی نوع جهت تابش نور نیز استفاده نماییم.

 

با ایجاد کردن نوری در داخل صحنه, نور پیش فرض ما خاموش خواهد شد.

 

چنانچه بخواهیم رندری را از صحنه مورد نظر خود بگیریم, قادر خواهیم بود از دوربین نیز استفاده نماییم که این دوربین ,تعیین کننده جهت نمایی می باشد که ,می خواهیم از آن رندری را تهیه نماییم.

 

همچنین دروبین توانایی این را دارد که خاصیت سیستم انیمیت را به خودش اختصاص  دهد , بدین معنا که بر حسب موقعیت ,دوربین را در داخل نمای مورد نظر انیمیت نماییم.

 

بعضا بر حسب شرایط نیز می توان, نمای پرسپکتیو را به نمای دوربین تبدیل نماییم.

 

 

 

 

 

این متن در شماره بعدی ادامه دارد…

 

 

تالیف و کوتاه شده از آموزش های ویدئویی تری دی مکس استاد ارجمند مهدی بندری

 

 

مرکز آموزش تری دی مکس تصویرگران پویا اندیش