خاک سفالگری در اثر مخلوط شدن با آب، گِل چسبنده ایی به وجود می آورد که به آن گِل سفالگری می گويند و در اثر حرارت به ماده سخت و محکمی بدل می گردد که در مقابل آب مقاوم است. این گِل ورز داده می شود تا یکدست شود و هوای داخل آن خارج گردد. قبل از اختراع چرخ سفالگری، انسان ظروف مورد نظرش را بصورت فتیله ایی مي ساخته، دراین نوع ساخت، گِل سفال به شکل فیتیله یا طناب روی هم چيده شده و دیواره ظرف را به وجود می آورد برای اینکه از تَرَک خوردن گِل جلوگيری شود، مقداری لویی ( الیاف بسيار نرم گُل نی ) به گِل رُس اضافه می کنيم و ….